1. Stres, to rodzaj odruchowej, pierwotnej reakcji organizmów żywych na sytuację kryzysową lub interpretację danej sytuacji jako zagrażającej (w przypadku ludzi są to na przykład; poczucie zagrożenia, krzywdy, osaczenia, wyzwania).
2. Mechanizm stresu powstał, na drodze ewolucji i bazuje na podstawowej umiejętności układu nerwowego istot żywych budowania reakcji automatycznych ułatwiających szybkość reagowania.
3. Mechanizm reakcji stresowej jest jednym ze sposobów zapewnienia możliwości przeżycia istotom w świecie organizmów żywych.
4. Reakcja stresowa objawia się automatyczną, dynamiczną pętlą współdziałania ciała i umysłu.
5. Ciało i umysł tworzy układ zamknięty mobilizujący organizm do jednego z działań: ucieczka/atak/stupor. Człowiek na poziomie emocji odczuwa strach/gniew/poczucie zagrożenia na poziomie ciała uruchamia się gwałtowna produkcja hormonów: adrenaliny, noradrenaliny i kortyzolu. Te hormony przygotowują nas do szybkiego reagowania.
6. Reakcja stresowa, nam ludziom, może służyć lub też działać na naszą niekorzyść. Wszystko zależy od tego, jak potrafimy obchodzić się z tym mechanizmem.
7. Dobry stres - to taki nad którym panujemy i wykorzystujemy do lepszego funkcjonowania, zły stres - to ten, który bez naszej kontroli panuje nad nami, czasami latami, wywołując nieadekwatne do sytuacji reakcje organizmu i zachowania.
8. Niektórzy z nas w związku z trudnymi doświadczeniami życiowymi (czasami bardzo odległymi w czasie, o których nie pamiętamy na co dzień) mają zwiększoną skłonność do automatycznego włączania reakcji stresowej. Inni posiadają układ nerwowy, który predysponuje właściciela do nadmiernego, nieadekwatnego reagowania stresem na zwykłe sytuacje. Jednak większość z nas żyje obecnie w warunkach, kiedy możliwość naturalnego poradzenia sobie z odruchem stresu jest niemożliwa.
9. Skutki nadmiernego, nie odreagowanego, przewlekłego stresu nie ograniczają się tylko do dyskomfortu psychicznego, kłopotów w relacjach z innymi, czy zaburzeń koncentracji uwagi.
10. W dłuższej perspektywie nadmierna skłonność do aktywizowania reakcji stresowych wywołuje dolegliwości psychosomatyczne lub choroby fizyczne.
11. Istnieje coraz więcej dowodów naukowych na to, że podwyższony poziom stresu wywołuje różnego typu choroby, w tym choroby autoimmunologiczne. Część z nich określana jest jako chicagowska siódemka. Należą do nich: choroba wrzodowa żołądka, nadciśnienie tętnicze astma oskrzelowa reumatoidalne zapalenie stawów zapalenie jelita grubego nadczynność tarczycy atopowe zapalenie skóry.
12. Istnieją sposoby, które umożliwiają większe kontrolowanie włączania się pierwotnego odruchu stresu, przerywania uruchomionego łańcucha stresu oraz osłabiania skłonności psychologicznych do włączania się reakcji stresowych w sposób nieadekwatny do sytuacji.
13. Są nimi między innymi Trening Autogenny Schultza, Trening Jacobsona, oddychanie przeponowe, praca psychoterapeutyczna nad traumami.